Rodzaje szycia
Długi proces ręcznego robienia butów wymaga opanowania około stu różnych czynności. Aby uzasadnionym było nazywanie butów „szytymi ręcznie” absolutnie konieczne jest wykonanie jednej z nich. Jest nią ręczne połączenie spodów z cholewkami za pomocą samodzielnie skręconej, lnianej dratwy.
W zależności od metody wykonywany jest jeden, dwa, trzy lub nawet więcej przeszyć. Jej poprawne wykonanie decyduje o wytrzymałości butów. Ta pochłaniająca wiele godzin czynność, będąca główną i najtrudniejszą w całym procesie, określa produkt z najwyższej półki. Poniżej przedstawiamy kilka metod szycia spodów stosowanych od lat w naszej pracowni.
Sztuper
Najpopularniejszy sposób pasowego szycia podeszew w szewstwie ręcznym. Faktycznie wymagane jest wykonanie dwóch szyć o różnym przeznaczeniu: pierwsze, teraz niewidoczne, jest przyszywaniem pasa do brandzla, drugie – zwane dublowaniem – łączy pas z podeszwą. Do szycia metodą sztuprową skóra podeszwowa musi mieć minimum 5 mm grubości. W przemysłowej produkcji butów ten sposób szycia został zastąpiony metodą Goodyear, która zwykle gwarantuje bardzo wysoką jakość wykonania.
Szycie norweskie
Bardzo stary, skomplikowany i wytrzymały sposób zszywania wierzchów z podeszwami. Opracowany w Skandynawii dla wymagających szczelnych butów rybaków, pracowników portowych i leśnych. Obecnie spotykany w kilku, lekko różniących się odmianach, zawsze podkreślający wysoki poziom fachu wykonawcy.
Szycie antyczne
Dla niektórych dziwaczne, dla innych nadzwyczaj interesujące łączenie cholewek z podeszwami. Konstrukcyjnie przypomina perełkę, ale w szycie wkomponowany jest ozdobny pas wykonany z ręcznie nacinanej i szlifowanej twardej skóry. Pochodzenie tej metody nie jest dokładnie znane choć nasi przedwojenni pracownicy spotykali się z nią we Francji.
Sztuper
Najpopularniejszy sposób pasowego szycia podeszew w szewstwie ręcznym. Faktycznie wymagane jest wykonanie dwóch szyć o różnym przeznaczeniu: pierwsze, teraz niewidoczne, jest przyszywaniem pasa do brandzla, drugie – zwane dublowaniem – łączy pas z podeszwą. Do szycia metodą sztuprową skóra podeszwowa musi mieć minimum 5 mm grubości. W przemysłowej produkcji butów ten sposób szycia został zastąpiony metodą Goodyear, która zwykle gwarantuje bardzo wysoką jakość wykonania.
Szycie norweskie
Bardzo stary, skomplikowany i wytrzymały sposób zszywania wierzchów z podeszwami. Opracowany w Skandynawii dla wymagających szczelnych butów rybaków, pracowników portowych i leśnych. Obecnie spotykany w kilku, lekko różniących się odmianach, zawsze podkreślający wysoki poziom fachu wykonawcy.
Szycie antyczne
Dla niektórych dziwaczne, dla innych nadzwyczaj interesujące łączenie cholewek z podeszwami. Konstrukcyjnie przypomina perełkę, ale w szycie wkomponowany jest ozdobny pas wykonany z ręcznie nacinanej i szlifowanej twardej skóry. Pochodzenie tej metody nie jest dokładnie znane choć nasi przedwojenni pracownicy spotykali się z nią we Francji.